Wybuch wojny w 1914 roku spowodował, że ruch turystyczny prawie całkowicie ustał. Po jej zakończeniu nie tylko się odnowił, ale zaczął bardzo szybko rozwijać. Fundamentalne znaczenie miał rozwój komunikacji w tym kolei.

Jak to się zaczęło, czyli jak powstała kolej w Wiśle?

Na długo przed wybuchem I wojny światowej wiślanie zabiegali o budowę kolei, która była niezbędna dla rozwoju miejscowości i ruchu turystycznego. Z notatek sporządzonych przez ks. Andrzeja Wantułę wynika, że już w 1882 roku władze Wisły i Ustronia wystosowały wspólną petycję żądając połączenia kolei przez Żywiec, Wisłę i Ustroń do Cieszyna. Dwadzieścia pięć lat później, w grudniu 1907 roku, pojawił się nowy projekt budowy kolei ze Śląska Pruskiego przez Strumień, Skoczów, Ustroń i Wisłę na Słowację. Nie zakończył się on jednak sukcesem. W 1911 roku posłowie ze Śląska Cieszyńskiego złożyli w Izbie Posłów wniosek w sprawie budowy kolei, w którym zwrócono uwagę, że kolej z Ustronia do Wisły, Istebnej i Jabłonkowa przyczyniłaby się również do podniesienia już teraz dosyć znacznego ruchu turystycznego w piękne Beskidy i przynosiłaby poważny dochód tak kolei, jak i ubogiej ludności. Starania władz o budowę kolei w okresie przynależności Wisły do Austro-Węgier również w tym wypadku nie dały pozytywnego rezultatu. Gdy wieś Wisła znalazła się w granicach niepodległej Polski wznowiono działania. Największej perły Beskidów naszych nie można dłużej trzymać w niedostępnem ukryciu, klimatyczne i hygieniczne jej warunki przyrodzone jej skarby są własnością całego narodu i dlatego dla wszystkich powinny być dostępne – argumentowano w petycji. W 1925 Sejm Śląski podjął uchwałę w sprawie budowy długo oczekiwanej przez wiślan linii kolejowej Ustroń-Wisła. Linię kolejową Ustroń-Wisła Głębce uruchamiano etapami i tak 15 marca 1928 roku oddano odcinek łączący centrum Ustronia z Ustroniem Polaną, zaś odcinek Ustroń Polana – Wisła Uzdrowisko o długości 2,74km otwarto 10 lipca 1929 roku. Ostatni odcinek łączący Wisłę Uzdrowisko z stacją w Głębcach długości 5,2km przekazano do użytku 3 września 1933 roku.

Linia kolejowa na terenie Wisły powstała dzięki budowie dwóch mostów na rzece Wiśle, dwóch wiaduktów i kilku niewielkich mostków umożliwiających przejazd drogowy. Władze wojewódzkie planowały dalszą budowę linii kolejowej. Projekt przewidywał przebicie się tunelem z Wisły Głębce przez przełęcz Kubalonkę, do Istebnej aż do Zwardonia. Z powodu rozpoczęcia się II wojny światowej do realizacji tej inwestycji nie doszło. 

Pociąg do Wisły Głębce przez wiadukt w Łabajowie

Siedmioprzęsłowy wiadukt nad doliną Łabajowa o maksymalnej wysokości 25,60m i długości 122m ówczesna prasa uznała za arcydzieło budownictwa kolejowego, a most […] ponad potokiem Łabajów jako najwyższy i najdłuższy most kolejowy w Polsce, nie ustępując niczem wiaduktowi przez Prut w Jaremczu w Gorgonach, we Wschodniej Małoposce.

Wiadukt w Łabajowie wykonany został według projektu inżyniera Stanisława Saskiego oraz Tadeusza Mejera w latach 1931-1933 przez firmę Ksawerego Goryanowicza. Wiadukt najlepiej prezentuje się od ulicy Turystycznej, która prowadzi na Stożek. Piękny, choć daleki widok na wiadukt jest również z ulicy Spacerowej.

Remont linii kolejowej do Wisły

Prawie 3 lata trwał remont linii kolejowej łączącej Wisłę Głębce z Katowicami. Renowacja mimo, iż trwała tak długo w znaczący sposób podniosła komfort podróży do Perły Beskidów. Pół godziny krócej, w ok. 1h 40 min. można przejechać pociągiem z Katowic przez Goleszów do Wisły Głębce. To jeden z efektów realizowanego przez PLK SA projektu. Na górskiej trasie pociągi pojadą nowym torem m.in. przez przebudowany wiadukt kolejowy w Wiśle Głębce (Łabajów) i most kolejowy w Wiśle Dziechcince. Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego.

Źródła:

„Wisła na dawnej pocztówce”, Danuta Szczypka, Michał Kawulok, Miejska Biblioteka Publiczna im. Jana Śniegonia w Wiśle, Wisła 2020

„Monografia Wisły. Wisła. Dzieje miejscowości w latach 1918-1945” Tom 4, Danuta Szczypka, Alicja Pylypenko-Czepczor, Urząd Miasta w Wiśle, 2017